Robbert SinonGeschreven op 24 juni 2022
Zoekend naar een oude vrouw zittend op een bankje wandelen we met zijn drieën door het centrum van České Budějovice. Even daarvoor hadden we aan God gevraagd met wie we het evangelie mochten delen. Natuurlijk kan dit met iedereen, alleen soms heeft God het hart al voorbereid van iemand. Er is niks beter dan met zo’n persoon het evangelie te delen en naar die persoon waren we nu opzoek. In dit geval een oude vrouw zittend op een bankje. Al lopend over het grote plein in het centrum zagen we diverse oudere mensen verspreid over wat bankjes zitten. Om de een of andere reden viel één van die vrouwen ons alle drie op. We liepen snel naar haar toe en een van ons sprak haar in het Tsjechisch aan. Al snel bleek dat de vrouw ook Engels begreep en dit zelfs een beetje kon spreken.
Terwijl een van de twee andere met haar in gesprek was bad ik stil voor haar. Ineens zag ik een beeld voor me. Een beeld van een herder met een enorme kudde schapen in een prachtige groene vallei. Ik vroeg aan de Heilige Geest wat het beeld betekende. Hoe kon ik de vrouw hiermee bemoedigen? Wat eerder op de dag ook al had gebleken werd ook nu weer bevestigd, God spreekt! Als wij vragen zal Hij geven, alles wat we dan nog moeten doen is goed luisteren en ontvangen. De Heilige Geest sprak en gaf aan dat de herder uit het beeld, de vrouw weerspiegelde met wie we in gesprek waren. De schapen waren kinderen waarvoor zij gezorgd had in haar hele leven. De bemoediging was dat zij dit met grote zorg en liefde had gedaan wat God veel vreugde gaf.
Ik vroeg de vrouw of zij misschien een groot gezin had maar dit bleek niet het geval. Ik vroeg door naar het werk wat zij had gedaan. De vrouw vertelde dat zij lerares was geweest op een basisschool en dat ze dit haar hele leven had gedaan. Onmiddellijk begreep ik nu hoe alles samen kwam. Ik vertelde de vrouw dat ik een beeld had gezien van een herder met een enorme kudde schapen in een prachtige groene vallei, terwijl ik voor haar aan het bidden was. Ik legde haar uit dat zij de herder was en dat haar zorg voor al de schapen, de kinderen waaraan zij les had gegeven, God een enorme vreugde had gegeven. De vrouw vertelde dat ze nog regelmatig terug dacht aan de kinderen, die inmiddels volwassen waren geworden. Met enige trots vertelde ze dat een van ‘haar’ kinderen nu een professionele ijshockey speler is in Tsjechië. In Tsjechië is ijshockey zo’n beetje de nationale sport, vergelijk het met voetbal in Nederland.
In het gesprek wat volgde vertelde de vrouw dat zij, nu zij ouder was, meer en meer nadacht over de zin van het leven, de dood en God. Het enige wat ze wist van God was wat haar voor en na het communisme was verteld. Nog nooit had ze zelf echt de Bijbel gelezen. Ze vertelde dat ze zelfs gebeden had voor een Bijbel, omdat ze niet genoeg geld had om deze te kopen. Dit was natuurlijk de klap op de vuurpijl want wie gaat er evangeliseren zonder Bijbels mee te nemen. Uit de rugzak van een van de andere kwam vlot een Bijbel tevoorschijn waarmee we de vrouw mochten zegenen. Zichtbaar blij en verrast door wat er allemaal gezegd en gebeurd was uitte ze haar dankbaarheid. We spraken een gebed uit over haar leven en vervolgde onze weg. Opzoek naar iemand met zijn vingers in het verband, want als God spreekt dan hoeven wij alleen maar te gehoorzamen.
