Robbert SinonGeschreven op 24 juni 2022
Tijdens alle gezelligheid en het delen van verhalen merkten we opeens de ‘barmanka’ (serveerster) op die ons bediende. We vroegen ons af hoe we haar konden zegenen, met hoeveel we haar konden zegenen, en waarom juist zij degene was die ons opviel en onderscheidde van alle anderen in deze bar. “God, spreek alstublieft tot ons, hoe kunnen we haar zegenen”. De Heer sprak en wij luisterden. Wat er daarna gebeurde, hadden we alleen in video’s van Todd White op YouTube gezien.
Todd White, misschien ken je hem, misschien niet. Voor degenen die hem niet kennen, zal ik je kort aan hem voorstellen. Mr White is een evangelist die de wereld rondreisde om het evangelie te verspreiden en zieken te genezen. Tegenwoordig is hij senior pastor van de Life Style Christianity Church in Watauga, Texas. Op YouTube kun je veel video’s vinden waarin hij het evangelie deelt en zieke mensen geneest. Je vraagt je misschien af waarom ik je dit allemaal vertel. Het volgende getuigenis was het resultaat van eenvoudige gehoorzaamheid. God gehoorzamen op de meest eenvoudige manier die je, je kunt bedenken. Als God spreekt, hoeven we alleen maar te doen wat Hij zegt. Gevoed door getuigenissen van Todd White hadden we geen idee dat we aan het eind van deze avond zelf zo’n getuigenis zouden kunnen schrijven.
We waren met z’n drieën en besloten na een avond van gebed en aanbidding iets te gaan drinken in een van de vele bars in České Budějovice, Tsjechië. Gelukkig sprak een van de serveersters Engels en kort nadat we de bar binnenkwamen, zaten we aan onze drankjes, begonnen we te verhalen te delen en hadden we een gezellige tijd. Ik gaf de barvrouw een bemoediging en compliment terwijl zij onze tweede bestelling bracht. Toen ze wegging, vertelde een van de andere twee dat hij bijna wilde zeggen “…en Jezus houdt van je!”.
We daagde hem uit om dit te doen de volgende keer dat ze langskwam, uit simpele gehoorzaamheid aan wat God ons op het hart legt. Als gevolg van dit gesprek maakte een van ons de opmerking over hoe Todd White altijd restaurants en bars binnengaat, de serveerster(s) een buitensporig fooi geeft en voor hen bidt.
Gevoed door een honger naar God en een brandend hart voor discipelschap daagde ik de andere uit om haar een fooi te geven en te zien wat God zou doen. Ik probeerde de twee vrienden in de richting te wijzen van gehoorzaamheid. Wanneer God ons ertoe aanzet iets te zeggen of te doen, we niet alleen luisteren, maar er ook naar handelen. De uitdaging werd aangenomen en de volgende vraag dook op. Hoeveel, hoeveel fooi moeten we haar geven? Een van de twee bad en voelde meteen dat God hem een bedrag gaf wat hij haar kon geven. Laat me je dit vertellen, voor een fooi was het een buitensporig bedrag, maar niet te gek. Uit eenvoudige gehoorzaamheid besloot hij ervoor te gaan. Nadat we hadden gevraagd om te betalen, kwam de serveerster naar ons toe en gaf ons de rekening.
“Als we je een fooi geven, ontvang je die dan of gaat hij naar de bar?” vroeg hij aan de serveerster. “Ik snap het” antwoordde ze “Dus het gaat naar jou?”, “Ja, ja ik ontvang de fooi” antwoordde ze opnieuw. Nadat we haar hadden verteld hoeveel fooi we aan de rekening wilden toevoegen, antwoordde de serveerster met een groot vraagteken boven haar hoofd. Niet zeker of ze ons goed begrepen had, vroeg ze om opheldering.
Ik vroeg om een pen en schreef het bedrag op dat we haar wilden geven. Dit keer veranderde het vraagteken boven haar hoofd in een geschokt gezicht. “Nee, nee, ik kan dit niet accepteren,” zei ze.
Dit was het juiste moment om haar te vertellen waarom we haar dit geld wilden geven. Nadat we haar kort het evangelie hadden uitgelegd en de liefde die Jezus voor haar heeft, accepteerde ze de fooi en liep ze weg met een grote glimlach op haar gezicht. Niet wetende dat dit maar de helft was van wat God deze avond voor haar in petto had.
We voelden dat God meer wilde doen, maar wat was de volgende stap? Omdat we niet wisten wat, besloten we het opnieuw aan God te vragen. Je raadt het al, zodra wij in geloof uitstappen, God vragen en luisteren, ontvangen we en gebeuren er wonderen.
God liet me zien dat de serveerster een verband om een van haar benen droeg. Niemand van ons had dit eerder opgemerkt. Maar het zien van dit verband was genoeg om te begrijpen dat God haar ter plekke wilde genezen. Nadat ze naar ons toe gekomen was vroegen we haar wat er met haar been was gebeurd. Ze vertelde ons dat ze een jaar geleden twee botten in haar been gebroken had. Als gevolg daarvan ondervond ze nu nog dagelijks veel pijn in haar been. Nadat we vertelden dat we geloofden dat God haar wilde genezen en de pijn wilde wegnemen, vroegen we of we voor haar mochten bidden. Na haar naam gevraagd te hebben, stemde ze ermee in dat we voor haar mochten bidden.
Wat ons op dat moment niet opviel was dat de bar op het punt stond te sluiten. Alle serveersters en obers stonden aan de bar naar ons te kijken terwijl we aan het bidden waren. Ik bad eerst voor haar in het Engels, gevolgd door één van de anderen die in het Tsjechisch voor haar bad. Tijdens het Tsjechische gebed vroeg ik of ze iets in haar been voelde. Met verbazing op haar gezicht vertelde ze ons dat haar been ineens warm aanvoelde. Ik vroeg haar om rond te lopen nadat het Tsjechische gebed klaar was. Na de “Amen” stond ze op en liep ze een paar stappen. Tranen vulden haar ogen terwijl ze geschokt om zich heen keek. Haar collega’s vroegen in het Tsjechisch of ze nog pijn had. Het enige wat ze kon uitbrengen was “ik voel geen pijn meer, ik voel geen pijn meer” Mary wist je dat God je zojuist heeft aangeraakt en genezen heeft omdat hij van je houdt! Halleluja”.
Met verbazing en ongeloof vroegen en zochten haar collega’s bevestiging. Toch bleef ze met een schok op haar gezicht zeggen “už nemám” (ik heb geen pijn meer). We legden haar uit dat God haar had genezen en de pijn had weggenomen, alles vanwege zijn liefde voor ons. Toen we haar vroegen of ze meer over God wilde weten en haar leven aan Hem wilde geven, antwoordde ze dat het voor nu allemaal te veel was. Na haar te hebben omhelsd en afscheid te hebben genomen van haar en haar collega’s verlieten we de bar . Terwijl zij een slok nam uit een Tsjechisch glas bier om te kalmeren.
Vraag en gehoorzaam, als God spreekt en wij bewegen zullen we wonderen zien gebeuren en wordt de liefde van God zichtbaar voor iedereen die aanwezig is. Bid alstublieft met ons mee dat Mary, Jezus zal vinden en Hem haar leven zal geven, niet alleen een van haar benen.
